It's LOVE

Love is the emotion of strong affection and personal attachment.In philosophical context, love is a virtue representing all of human kindness, compassion, and affection. In religious context, love is not just a virtue, but the basis for all being ("God is love", and the foundation for all divine law (Golden Rule).

The word love can refer to a variety of different feelings, states, and attitudes, ranging from generic pleasure ("I loved that meal") to intense interpersonal attraction ("I love my wife"). "Love" can also refer specifically to the passionate desire and intimacy of romantic love, to the sexual love of eros (cf. Greek words for love), to the emotional closeness of familial love, or to the platonic love that defines friendship,to the profound oneness or devotion of religious love. This diversity of uses and meanings, combined with the complexity of the feelings involved, makes love unusually difficult to consistently define, even compared to other emotional states.

The word "love" can have a variety of related but distinct meanings in different contexts. Often, other languages use multiple words to express some of the different concepts that English relies mainly on "love" to encapsulate; one example is the plurality of Greek words for "love." Cultural differences in conceptualizing love thus make it doubly difficult to establish any universal definition.

Although the nature or essence of love is a subject of frequent debate, different aspects of the word can be clarified by determining what isn't love. As a general expression of positive sentiment (a stronger form of like), love is commonly contrasted with hate (or neutral apathy); as a less sexual and more emotionally intimate form of romantic attachment, love is commonly contrasted with lust; and as an interpersonal relationship with romantic overtones, love is commonly contrasted with friendship, although other definitions of the word love may be applied to close friendships in certain contexts.

you surprised me

It’s been more than a month now since I met you. I am happy because I still feel the same feelings I had that time – the excitement, the sparks and the love.

I am Surprised. I am overwhelmed. I can’t still believe I have you now.

Even though the way how we started this is not normal still we manage to continue and fight for it. There are disadvantages but the hell I care.

If this is just a dream I don’t want to wake up and face the reality because now you are my reality. I’m living my everyday with you in it.

I didn’t expect this. No plans. No control.

It is not easy to find someone who will have the same feelings and decisions as yours. A lot of things are complicated. There are factors to consider – likes, dislikes, personality, looks and interest and they are all hard to found mutual in one person. People say true love accepts imperfections and it gives always exceptions.

Every time with you are precious to me. I am hoping that changes will be for better.
I don’t want to say promises hence; I’ll try to show what I want to promise.

I am looking forward for more days, months and years for us my love. Let’s see, let’s pray and let’s act to make this relationship work.

I still remember you

Last night in the mall I saw you, I saw you with your friends. I’m with my friends too deciding what film to watch for, I heard your name called and when I looked at the direction of the voice it’s you, I remember you.

We’ve been together for two years before sharing dreams, secrets, problems, care and love. And suddenly in an unexplainable reason we give up or rather I give up with us, with what we have. We don’t have any formal conversation when we ended it, we just cried.

I don’t have the strength to look in your eyes or the courage to talk to you and say “HI!” for the pain I caused you from our past. But surely I think you’re happy now without me in your life.

I STILL REMEMBER YOU but I’m lucky not to feel the same feelings I have for you before…

My last day in CS

06.18.07 – 07.16.10

Kahapon (July 16, 2010) ay ang aking huling araw sa customer service. Paggising ko pa lang hindi ko alam kung matutuwa ako o malulungkot.. mahirap bumangon, may iniisip.. may kakaiba. Pagpasok sa office maraming abala sa pagalis din ng isa naming magaling sa supervisor. Humahanap ng larawan, gunting, pandikit, order ng pagkain, kalap ng ambag… nakakatuwa. Nakakalungkot.

Ito ang aking unang trabaho, unang gawain, unang pamilya sa kumpanya.. tatlong taon at dalawampu’t walong araw ako doon. Maraming nakilala, maraming nabuong relasyon, maraming naging kaibigan.

Maraming pangyayari ang tumatak sa aking isipan maraming kakaiba at nakakatawa. Siguradong mamimiss ko ang shifting schedule pati ang graveyard shift, ang kulitan dun, ang pop-up msgs, ang nauubos na hotcard, pagfill-up ng aaf at ccaf, pag-tatandem, pagkausap sa mababait, makukulit at masusungit na kliyente, pagkanta magisa, ang aking naiwang station 14, ang tanungan, ang bulungan, ang sigawan, ang iyakan, ang asaran at ang pagtawa ng malakas.

Sa aking unang trabaho sobrang dami kong natutunan, nalaman at naranasan. Marami itong naitulong at maiiitulong sa aking pagunlad. At dahil sa mga iyan akong nagpapasalamat sa lahat.. sa tiwala, sa suporta at pagbibigay daan upang akong mas may matutunan at maranasan pa.

Hindi man ganun kalayo ang aking lilipatan, ang aking susunod na pamilya.. alam ko malaki ang magbabago, maiiba ang dati at mas magiging pursigido ako.

Mahirap tanggalin sa sirkulasyon ng bawat tao ang nakasanayan na pero mas makakabuti ang paghanap ng ikakaunlad, pagharap sa mas mahirap na antas at pagabot ng ating mga kagustuhan.

Ang araw na ito ay hindi huli kundi umpisa ng panibagong pagtuklas…

get lost pervys!!!

Marami na ring pagkakataon na ako’y nakasalamuha ng mga pervert.. pervy na lang ika ni naruto. Ito yung mga taong hindi ko alam kung ano ang nasa isip at bakit gusto ng ano…. Hahaah ano nga ba? At para masaya heto ilalagay ko sa blog ko ang ilan sa aking mga natatandaan na karanasan…

1. Taong 2004 medyo bata bata pa ako sinamahan ko ang pamangkin kong kumuha ng entrance exam sa isang skwelahan sa Pasig. Ayaw magpaiwan at nagpaantay pa, dahil mabobore ako sa loob ng skwelahan.. lumabas ako at nagikot ikot. Sa tapat ng skwelahan may park. Naupo ako at txt txt. Biglang may umupo sa tabi ko, xempre hindi ko pinansin. Nagulat ako bakit parang may dumadampi sa balikat ko, hala naguunat pala ng buto ang katabi ko. Bakit umaga? Bagong gising? Ilang beses nyang inulit.. nagpapapansin pala, tinanong ako kung anong oras na, dahil mabait ako sinabi ko, pero may sumunod pa syang katanungan.. medyo madami – anong ginagawa ko sa park? Sino katext ko? Ilan taon na ako? San ako nakatira?.. at kung pwede ko daw siyang samahan sa bahay nila… aba! Natakot ako. Bakit? Kelangan nya ba ng boy na magpapakain ng aso? Hindi ako tinantanan.. pati cellphone number ko tinatanong at kung gusto ko ng bagong cellphone. Naks! Oo gusto ko pero ayaw ko nang galing sayo. Maya’t maya sabi niya kahit isang gabi lang daw, bigyan nya daw ako ng pera. Hahahah hindi ako uto uto.. bigla akong kumaripas ng takbo sa loob ng skwelahan.

2. 2008 yata ito?, galing trabaho nakapila ako sa pila ng FX sa robinson’s galleria pauwi. Sa unahan ko may mama – matangkad, bilugan, maliit ang mata. Naiinis ako dahil galaw ng galaw ung backpack nya tinatamaan ako sa likuran.. dumistansya naman ako. Pagsakay ng FX umupo sa tapat ko sa bandang likuran at mula pagsakay hanggang sa pag-andar nakatitig sya sa akin, hindi ko alam kung masama ang tingin. Nakakot ako. Baka holdaper kasi wala sa itsura niya na lalaki din ako gusto. Tapos yung tuhod niya dinidikit sa tuhod ko, yung paa niya tinatapakan ako. Natutunaw ako. Nagpanggap akong tulog pero sa kalagayang iyon ako’y nagdarasal na sana siya’y bumaba na. malapit na akong bumaba pero ganun pa din ang sitwasyon ko. Pagbaba mahigpit ang hawak ko sa bag ko at dali dali akong naglakad ng matulin. Hinabol niya ako sabi niya sandali, akala ko may naiwan ako. Kinausap niya ako tinanong kung ano ang pangalan at number ko? Naku hindi ako umimik sabi niya pwede daw ba niya akong maging kaibigan.. hala nangangatog na tuhod ko. Kabastusan man.. muli tumakbo ako papuntang terminal ng tricycle. At hanggang ngayon nakikita ko pa din siya at nagtatago ako.

3. Dahil shifting kami sa office nagkataong 10pm ang uwi ko at dun ako sa megamall sumakay ng FX. Ang galing sa unahan ako at walang katabi makakaidlip ako. Maya’t maya may sasakay may dalang malaking bag – pormang bading na bading, naku sa unahan sumakay. Masikip. Hirap huminga. Hirap gumalaw. Pero nakaidlip pa din ako. Maya’t maya may gumagapang na kamay sa hita at tuhod ko. Naku! Nangatog nanaman ako, hindi kita ng driver kasi tinatakpan ng malaking bag niya. Huhuhu ano gagawin ko ayaw ko ng skandalo? Pinalo ko ang kamay niya! Hindi pa din niya tinanggal. Tumingin pa sa akin, nakakatakot – nang-aakit. Bastos pinalo ko ulit ang kamay niya at pumara ako. Nagkukumahug bumaba at naglakad ng mabilis sabay para ng ibang masasakyan.

4. Isa nanamang karanasan sa fx, Last year lang ito. Pagsakay ng fx umupo ako sa likuran dulo. Maya’t maya may sumakay din.. tumabi sa akin.. ginigitgit ako.. dinidikit ang tuhod sa tuhod ko. Kinikiskis ang braso niya sa braso ko. Aba! Hindi na ito dapat. Gumalaw ako. Hinawakan niya kamay ko at tinakpan niya ng jacket. Inalis ko at inayos ko ang pagkakaupo ko, saktong may bumaba lumipat ako ng upuan, tumititig naman siya. Hindi ko pinansin, naidlip ako. Paggising ko.. hay salamat nakababa na.

5. Eto naman ay sa jeep this year lang. Sumakay akong jeep mula Crossing papuntang Pasig. Medyo maluwag kasi gabi na. pwede nang humilata at mahiga sa luwang. Nakakapagtaka sa luwang ng jeep may bading na nakasandal sa akin.. ahh baka tulog lang. pero yung ulo niya halos idikit na sa mukha ko. Umurong ako. Umurong din siya. Isinandal pa niya braso niya sa hita ko. Naku! Wag dyan may kiliti ako dyan, iniwas ko hita ko. Natakot naman ako sigaw ng para! At takbo palabas.. huhuhuhu nangangatog nanaman tuhod ko.

6. Ito naman ang pinaka-latest, kagabi lang. Sa FX kasabay ko officemate ko pero nauna siyang bumaba, gabi na yun 11pm. Ako na lang tao sa likod, at may isang tao na rin ang naiwan sa gitna. Nakaidlip nanaman ako tapos biglang nagulat ako may pumipisil na sa hita ko at humahawak sa kamay ko.. aba ang haba ng kamay nung tao sa gitna nakaabot sa likuran. Ang laki niyang tao mukha siyang Tibo yun pala bading. Pagtingin ko sa kanya ngumiti pa. yuck! Maniac! Lumayo ako at sumimangot buti na lang bumaba na siya at hindi ako sinabayan sa pagbaba kasi nangangatog na tuhod ko. Parang hindi na ako makalakad ng wasto.

Sa aking mga karanasan ako ay laging ninenerbyos at automatic na nangangatog ang tuhod. Bakit sila ganun? Ano ba ang gusto nila? Bakit duon? At Bakit ako pa?

Sana hindi na ito maulit.. kahit na ako’y sanay na sa mga ganitong stwasyon hindi ko pa din alam ang gagawin ko.

Sana bigla na lang kayong maglaho, pumili kayo ng ibang tao.. please lang wag naman ako!!!! Hinding hindi ko maibibigay ang gusto niyo!!!!

Get lost!!....

HAPPY HAPPY BIRTHDAY TO ME..

Napakaagang regalo para sa akin ng tadhana ang pagtatanan ng digicam at psp ko na aking iniwan lang sa bookshelf ng room ko.. nakakapanghina.. nakakalanta.. nakakamiss din sila..

Iyak.. iyak.. iyak.. sa dami ng problema ko ngayon sumabay pa sila….

Maraming dumamay… at nagsabing sa bawat nawawala may pumapalit madalas mas maganda pa… o ayan cge pampalubag loob maniniwala ako..

Tulad ng napagusapan sa office magkakaron ng kainan.. inuman.. celebration.. after office kasi birthday ko daw… patak patak… first 1500 ang sakin.. ang sobra sa kanila na.. hahah.. muntik pang maudlot kasi may kasabihan daw na bawal magcelebrate ng kaarawan ng mas maaga.. pero hayun wag na lang daw isipin na birthday ko panlaban sa barang..

Antay.. antay.. antay.. dahil iba iba ang shift namin …

Kaniya kaniyang punta sa Robinson’s Galleria… yung iba may agenda pa daw.. kaya hanap ng makakainan para tipid na sa pulutan. Hehehe.. Naupo kami sa Shakey’s antay kami sa pagdating ng iba.. pagkatapos ng sampung minuto nagsidatingan na sila.. nagulat ako may CAKE…. (na sinolicit nila sa mga tao sa office bente bente na lang!!) may malaking CARD.. ooooowwwwww… nakakatuwa naman… pinaghandaan nila…

Habang kami ay kumakain ayan na ang malakas na tugtog.. HAPPY BIRTHDAY!!!... waaaahhh nakakahiya sobrang puno yung lugar lahat nagulat… lahat napatigil at lahat napatingin sa akin.. hahahahahh bahala na birthday ko eh.. yung mga crew sumasayaw.. kumakanta at binigyan ako ng ice cream na may candle.. make a wish muna bago blow..

Bonus pa. pati yung isang crew pinasulat nila ng dedication sa big card ko, lakas trip talaga.

Pagkatapos ng kahihiyan…

Lakad na sa susunod na destinasyon.. woodfire grill republic sa metrowalk pero pagdating namin maliit, masikip at hindi na kami kasya kaya.. naglakad sa dulo ng parking lot.. madilim.. madamo.. may mga banderitas… paikot ikot… nakaramdam kami ng takot.. yung parang horrror film na may mamamatay.. isa isa.. tawa kami ng tawa habang tumatagaktak ang pawis…

Nang mapagod na kami.. narealize namin wala palang daan… kaya balik ulit… naki-inom sa may free taste na sopisdrink… at naki-agaw taxi gang.. sakay, andar, bayad at baba… ayan eto na… HANG OVER SA HOME DEPOT ORTIGAS.. may rooms… may videoke.. may aircon… malamang may CR din.. pwede??!!..

Pagkaupo sa sala set.. nireklamo ang aircon.. nireklamo dahil walang kaskasan ng card (delayed billing pa naman sana.. sayang).. nireklamo ang mic.. nireklamo ang starting time.. kakaiba talaga mga kasama ko antaba ng utak…

Picture.. picture… ako kasama ang cake, ako kasama ang big card, ako kasama ang naruto stuff na regalo sakin at ako lang… hahaha

Order na at ng makapagwala na.. sigaw. Tawa. Hep hep-horayy. Tawa ulit.

Nagpataasan ng score. Agawan ng mic. Takipan ng tenga. Tapos tawa ulit tawa..

Mula 10:30pm hanggang 3:30am kami nagstay.. at sobrang ligaya nila kasi 64k lang ang hatian.. for the first time hindi umabot ng 100k hahahah..

Pagkatapos nagpaalam na ang karamihan natira kaming lima.. starbucks daw muna para abutin ng umaga. Kwentuhan, Kwentuhan tapos kwentuhan.

5am nakislip-over na sa kaibigan, nakitulog at nakihiram ng unan at kumot.

Kakaiba ang aking naging pagdiriwang – napakasaya, sarap tumawa at sobrang sulit. Hindi ko inaasahan na sila’y maghahanda para sa aking kaarawan…

Muli’t sa muli ako’y nagpapasalamat sa kanilang lahat…

At sa mga nakaalala at nag-wish para sa akin.. bumati sa facebook, sa text, sa tawag at sa personal binuo nyo ang araw ko...

MARAMING MARAMING SALAMAT!....

Flores de Mayo 2010

Last May 30 and 31, 2010, I and my niece joined the “Flores de Mayo” in Brgy. Caigangan, Buenavista, Marinduque. My elder sister and his husband were the Hermano and Hermana. They sponsored the activities from the start of the month until the end. Every day they have novena and offering of flowers to the Virgin Mary of the parish church.

After 18 years I joined again in this tradition. I enjoyed the procession because all eyes are in us from head to toe. And your job is only to smile.

Below is some information about Flores de Mayo from Wikipedia.

Flores de Mayo is a Catholic festival held in the Philippines in the month of May. It lasts for a month, and is held in honor of the Virgin Mary.

Flores, from the Spanish word for "flowers," also known as Flores de Mayo (Flowers of May), Flores de Maria (flowers of Mary) or alay (offering), may refer to the whole Flower Festival celebrated in the month of May in honor of the Virgin Mary. It was believed that "Flores" (short term for Flores de Mayo) was originated from a historical town of Malolos in the province of Bulacan in 1865, when the young girls made a floral offering to the Virgin Mary in the parish church.

A novena in honor of the Holy Cross precedes the Flores de Mayo or Santacruzan.

It is customary for males attending the Santacruzan wear the traditional Barong Tagalog and that the females wear any Filipiniana-inspired dress.

farewell maureen!

Last month is the last month of Maureen working with us and I believe it’s not easy for her to leave. It’s been 3 years that she worked with the company and now she chooses to take different career.

When we met her we are both trainees that time and she spoke with us sharing her wedding pictures we are wondering because we don’t know her yet…. even her name. As day goes by we get to know her - she’s the one who is willing to wait for us just to have dinner after office, she’s the one who’s on top in sharing secrets and stories and she is the one who is a true friend.

May God bless her for her new journey in life…. We will surely miss everything about her.

Farewell Maureen…

ubp contact center outing 2010

Last May 21-22, 2010 we had our UBP CONTACT CENTER OUTING held at Joseph Private Resort located in Anitpolo City. It’s the first time wherein anyone is invited to join of course it’s not that easy because we are working on a shifting schedule, so those who are not going they are the one to take the shifts.

There are a lot of foods and drinks; the place is so big that it can accommodate more than 80 persons. They also prepared series of games – relay, charades, apple eating, beer drinking, etc. in which everybody enjoyed. I participated in the two games in which we won the first place it was so cool that we are able to communicate to each member of the group and make a performance in just a small period of time --- teamwork!

We also enjoyed the videoke because of its 24 hours service yeah I was able to sing my masterpiece.

I would like to thank our management for making this possible; they were able to make this as enjoyable event as before. We had so much fun…… hope to have this event yearly.

galing ni father!...

earlier i went to antipolo church to attend the mass ... dami tao.. siksikan.. mainit.. maingay..

naabutan ko pa yung homily... sakto! nakakatuwa ang tabas ng dila ni father... matalim.. nakakatakot.. pero totoo...

una..

sabi niya.. mukhang nasa Quiapo or Baclaran daw kami.. nagtaka ang mga tao kung ano ibig niyang sabihin... sabi ni father "PARA KASI TAYONG NASA PALENGKE.. SIKSIKAN... NAKAHARANG ANG MGA PANINDA AT MGA TINDERA.... WAG KAYONG BIBILI SA KANILA KASI KUNG ALAM NILANG MALI ANG GINAGAWA NILA BABALIK SILA SA TAMANG PWESTO KUNG SAN NARARAPAT MAGTINDA"... hahaha sa lakas ng mga speaker na nakapaligid sa simbahan.. sapul lahat ng dapat tamaan.. wawa naman...

well.... tama naman may tamang pwesto sa pagtitinda, hindi bawal pero mas maganda ang sumunod sa ikaaayos ng lugar.

pangalawa..

ang linggo daw na ito ay selebrasyon ng pagakyat ni Hesus sa Langit.. hayun...

inihalintulad niya ito sa maraming bagay.... tulad ng pagsakay niya sa ferry's wheel sa enchanted kingdom... "HABANG TUMATAAS.. LUMILIIT ANG MGA TAO SA BABA.. PERO LUMALAWAK ANG NAKIKITA..."

halimbawa na lang daw kung napromote ang mga magulang mo.. mas marami silang gagawin.. meeting dun meeting dito.. alis doon alis dito...magkikita na lang kayo tuwing umaga sa almusal.. masaya ba yun?.. oo dagdag na kita sa pamilya, mabibili nila ang halos lahat na gustuhin ninyo pero nasan naman sila.. isa din itong dahilan ng pagkasira ng pamilya...

isa pang halimbawa ay ang usong usong issue ngayon.. ang eleksyon....

habang nangangampanya daw ang mga kandidato.. alam na alam nila ang mga problema ng bayan kahit sa pinakamaliit na detalye... meron daw na sumasali sa kahit anong fun run, nagtatanim at tumatapak sa putikan ng bukirin, nagtatanggal ng posas na sila din naman ang may sala, nakikiligo sa dagat ng basura at kung ano ano pa.. pero ang tanong ni father.. paano na ngayon?.... saan sila maguumpisa?... at sa senado daw bakit puros artista pero may nagawa nga ba?.. oo!!.. yun nga lang puros pelikula!... hahahahah... umingay sa paligid, tumawa ang nakararami.. (natawa siguro sila dahil isa sila sa mga tangang bumoto sa mga yun)

kakaiba si father buti walang nagsimbang pulitiko dun kundi.. baka mag-walkout...

pangatlo...

bago matapos ang misa.. may pabaon pa si father...

tingnan daw namin ang aming mga bulsa, bag at mga kasamang bata.. baka may nawawala.. baka may kulang... huwag daw magtiwala na kahit na simbahan iyon ay marami pa din na masasamang nakapaligid... mga hustler, mga walang takot, mga walang alam na tama.. mga magnanakaw.

ibang iba daw talaga ang ibang mga pinoy.. wala ng sinasantong lugar.. wala ng sinasantong batas..

pagkatapos ng humigit kumulang na isang oras.. natapos din ang misa... natapos din ang sermon..

kakaiba si father.... sa tigas ba naman ng ulo ng nakararaming pilipino dapat ganun ang banat para bulls eye... hehehe ang galing...

hindi na natuto....

Likas sa ating mga pilipino ang magreklamo, pumuna at pumansin ng mga bagay na hindi natin gusto… mga bagay na labag sa alam nating tama…..

Ang sabi ng nakararami ang ating lahi ay magagaling, masisipag, matatalino at may ibubuga sa anumang larangan pero ang tanong nagamit ba natin ito sa nagdaang eleksyon? Kahit hindi pa tapos ang bilangan ng boto at paglalatag ng mga tatao sa ating gobyerno ipinapakita na ang katigasan ng ulo ng mga mamamayan…. Hindi na natuto….

Malamang ay alam na natin ang nangyari noong taon ng panunungkulan ni former president joseph estrada.. nauso ang impeachment maraming sumang-ayon, marami ang sumigaw, marami ang nagsabing NAGNAKAW SYA SA KABAN NG ATING BAYAN… at nararapat na sya ay parusahan..

Sa ngayon hindi pa opisyal ang bilang ng boto sa pagkapresidente ay nakakuha na siya ng humigit 8 million na boto.. pumapangalawa sa mas gusto ng taong bayan. Pero bakit? Anong meron? Ang pagiging presidente ng ating bansa ay hindi paghihiganti sa lumang administrasyon dahil ikaw ay pinaalis at pinagtulungan para bumaba sa iyong pwesto. Ang humigit sa walong milyon na pilipino bang ito ay hindi nabigyan ng tamang impormasyon sa naging rason ng kanyang pagbagsak o di kaya’y ang humigit walong milyon na pilipinong ito ay kanyang mga natulungan at tumatanaw lamang ng utang na loob.

Hindi ba nila naisip na paano ang ating bansa kung siya pa rin ang nanalo?... kung siya pa rin ang uupo? NAKAKAHIYA… kung iyong iisipin, KAKALAT ang balitang hindi na tayo nagsawa sa paghihirap AT MASISIRA ang ating kredibilidad bilang isang nagkukumahog sa pagahon na bansa…. Naisip ba ng mga bumoto sa kanya ang magiging sitwasyon o baka naman hindi lang bukas ang kanilang isipan sa pagbabagong matagal na nilang iniiyak.

Pagdating naman sa mga natatangi nating senador… napa-wow ako… bakit star-studded? Bakit kailangang sikat? Bakit kailangan maganda ang kutis? Napaisip ako.. may STAR AWARDS O GAWAD-URIAN BA SA PAGIGING SENADOR? Ikaw sino ang best actor at best actress mo?

Kakaiba talaga mag-isip ang nakararami nating kapwa pilipino, tumingin sana tayo sa profile ng ating mga iboboto at hindi sa dami ng commercial at pelikulang pinagbidahan ng kandidato.

Iluluklok mo ba sa senado ang isang celebrity na habang senador eh puma-part-time pa bilang artista? Nakakatuwa lang kung iisipin si sen bong revilla gumanap pa na latest panday..

tumatalon, tuma-thumbling, nanliligaw, nagpapakyut sa kaparehang batang aktres, umaarte at lumalaban kay lizardo. At kapag ipapakilala sya sa publiko bilang isang magaling na senador kailangan karugtong nito ang AT ISANG SIKAT NA AKTOR….

Wala akong problema sa kanila possibleng magaling sila at may ibubuga pero BAKA MAY MAS KARAPAT DAPAT SA KANILA…. Karapatan nila ang pagtakbo at pagbibigay ng kanilang mga plataporma, mga gustong palitan at baguhin sa ating gobyerno at nasa mamamayan naman kung sila ay iboboto.

Sana sa mga susunod na taon ay matuto na tayo… Maging mapanuri at responsableng mamamayan hindi lang sa kanilang sarili at sa nakararami.. sana para din SA ATING BAYAN…. Nariyan na ang resulta, sa ayaw man natin o hindi, boto man tayo sa mananalo o hindi.. tayo’y magtulungan na lang para masagutan na ang mga problema ng bayan..

IKAW kung pakiramdam mong kasali ka sa problema ng bayan umpisahan mo ng magbago, makiramdam at tumulong….

HINDI SA IBA MAGSISIMULA ANG PAGBABAGO…. KUNDI SAIYO…

my first time...

i am thinking of making a blog site since i am a student.. that is more that 3 years ago.. but i don't know why there's a lot of factors that is keeping me away from doing it.. ahhahahaha

and now.... i think i am ready... to share more about my life.. about how the way i view things... about how i react on certain issues... i hope this site will not be a more of my complaints and my criticisms about anything and everything in this world..

so there!....

let's break the silence!!!!!...